Terra Incognita

   "Terra Incognita" to tytuł cyklu malarskiego tworzonego przeze mnie przed kilku laty. Cyklu, który stał się zaczynem dla kolekcji prezentowanej na niniejszej wystawie. Punktem wyjścia dla jego powstania był człowiek i jego konfrontacja z tym, co nieodgadnione, nieznane i niepewne. Był wyrazem poszukiwań własnej drogi twórczej, próbą znalezienia odpowiedzi na pytania, jakie zwykle zadaje sobie młody człowiek zbierający pierwsze poważne życiowe doświadczenia.

   Prezentowane przeze mnie malarstwo jest malarstwem figuratywnym. Nie interesuje mnie jednak ciało ludzkie samo w sobie, fizyczność czy szczegół anatomiczny. Nie uprawiam aktu czy portretu. Nie maluję przedstawień postaci ludzkiej sensu stricte. Moje obrazy nie są zapisem zaobserwowanej w naturze sytuacji, relacji figury i przestrzeni czy rejestracją jakiegoś wrażenia, ale raczej próbą pochwycenia tego co niematerialne i niepokojące owego duchowego rozedrgania, tak charakterystycznego dla człowieka współczesnego.

   Intryguje mnie człowiek w jego sferze emocjonalnej i duchowej, niejednokrotnie pochwycony w sytuacjach krańcowych. Obnażony wobec niedoskonałości świata ujawniającej się w niemożności pogodzenia idei czy wartości uniwersalnych ze sferą indywidualnych pragnień i wartości subiektywnych, bezradny wobec oczywistych sprzeczności. 

   Poprzez malarstwo staram się odnaleźć prawdę o człowieku, drogę do niego i do samego siebie i szerzej, drogę do poznania, zrozumienia świata i zasady, która decyduje, że tak często pojawiają się w nim skrajności, wypaczenia, patologie i zło.

 

  Maluję brutalnie, naturalistycznie, lecz nie po to, by szokować czy bulwersować. Wynika to raczej z intensywności doznań, przeżyć, wspomnień i obrazów, jakie noszą pod powiekami."Wszystkie smutki można znieść - twierdzi Issak Dinesen - gdy ujmuje się je w historie lub opowie o nich historie". Może i ja staram się właśnie swoje doświadczenie i negatywne odczucia dotyczące świata poprzez sztukę oswoić.