Ekspozycja architektury ludowej i mieszkalnej, została stworzona w latach 1974-1982 i dla szczerszegó ogółu zwiedzających udostępniona była w roku 1984. Na stosunkowo małej przestrzeni udało się w ciągu 10 lat umieścić najbardziej charakterystyczne budowle z rejonu północno-wschodniej Słowacji. 14 objektów architektury ludowej i jedną budowlę sakralną. Wszystkie objekty posiadają w sobie charakterystyczną cechę budownictwa z rejonu wschodnio-karpackiego, gdzie głównym materiałem budowlanym były: drzewo, glina, kamień i słoma. Najskromniejsze pomieszczenia przedstawia jednoprzestrzenny, później trójprzestrzenny dom mieszkalny. Poszczególne pomieszczenia ustawione są według podłużnej osi w kolejości: pokój mieszkalny, sień i komora. Stajnia, szopa, chlewy i dalsze budynki gospodarcze były zwyczajnie połączone z pomieszczeniami gdzie mieszkali ludzie. Wnętrze domów było bardzo ubogie i skromne, gliniaste ubicie klepiska oraz małe okienka. Domy (szczególnie z Zemplińskich Hamrów, Wyrawy, Olsinkowa, Niechwalowej Polanki, Kalnej Roztoki, Klenowej) wyposażone są meblami z tej epoki.  Meble te posiadają wzory narzędzi poszczególnych rzemiosł ludowych: garncarstwa, tkactwa, kowalstwa, pszczelarstwa. Przykładem jest np. kuźnia z Niechwalowej Polanki, która do dziś funkcjonuje i świadczy swoje usługi. Poszczególne zagrody uzupełnione są w spichlerze i studinie, podobnie jak młyn wodny z Wysznej Jablonki jest przykładem wąskiego połączenia mieszkania z rzemiosłem.
    Nieodłącznie połączona z architekturą mieszkalną jest też architektura sakralna. W ekspozycji reprezentuje sie poprzez drewniany kościół pw. św. Michała Archanioła z 1764 r. Kościółek pochodzi z Nowej Sedlicy, pierwotnie był zbudowany bez użycia gwoździ. W jego wnętrzu umieszczony jest barokowy ikonostas z połowy XVIII w. Kościółek posiada trójprzestrzenny podział: prezbiterium, nawę oraz babiniec. Obiekt ten należy do narodowych pamiątek kultury Słowacji.