Wieś Bolestraszyce znana jest już od połowy XV wieku. Jej właścicielami była rodzina Steczków. W 1445 roku Małgorzata Steczek poslubiła Stanisława Swiętopełka, w związku z czym wszystkie jej dobra przeszły na własność nowego rodu. Od tej pory przedstawiciele tego rodu używali nazwiska Świętopełk - Bolestraszycki. Przypuszczalnie około XV wieku zbudowano drewniany dwór obronny otoczony fosą. Pierwsza wzmianka o murowanym dworze obronnym pochodzi z 1639 roku, który powstał prawdopodobnie w wyniku rozbudowy starej siedziby. Od 1600 roku właścicielem dworu był Samuel Bolestraszycki. Pod koniec XVII wieku właścicielami wsi została rodzina Dochojowskich herbu Korczak. Kolejnymi właścicielami byli Rozwadowscy, Czotrowscy i Ostrowscy. W XIX wieku dwór stał się własnością Michałowskich, którzy wybudowali nowy klasycystyczny dwór zachowany do dzisiaj i załozyli ogrody krajobrazowe. Bolestraszyce były wówczas jednym z ważniejszych ośrodków artstycznych w okolicach Przemyśla. Swoje dzieła malował tutaj Piotr Michałowski jeden z najwybitniejszych polskich malarzy pierwszej połowy XIX wieku w Polsce. Powstawały tu obrazy stanowiące ozdobę największych polskich muzeuów. W Bolestraszycach lekcje malarstwa pobierał inny wybitny polski malarz - Juliusz Kossak. W drugiej połowie XIX wieku Julia Michałowska przebudowała część dworu na kaplicę. Pod koniec XIX wieku Bolestraszyce stały się własnością Łempickich, a w 1910 roku nabył je Mieczysław Zajączkowski. ostatni właściciele przebywali w majątku do 1945 roku. W latach 1975 - 1992 pałac został wyremontowany i przystosowany dla potrzeb Zakładu Fizjografii i Arboretum Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu. W otaczającym pałac parku krajobrazowym utworzono ogród botaniczny.


Tekst przygotowany w oparciu o materiały:
T. Budziński, "Zamki i Pałace Polski Południowo - Wschodniej", wyd. Libri Ressovienses, Rzeszów 1998.
www.zamki.res.pl/bolestraszyce.htm