Okres II wojny światowej Drukuj
   Wojna dla Przeworska rozpoczęła się 7 września zbombardowaniem cukrowni oraz węzła PKP przez lotnictwo Luftwaffe. Śmierć poniosło wówczas 16 pracowników cukrowni. Kilka dni później, 10 września 1939 r., wojska niemieckie bez bitwy i potyczki wkroczyły do miasta około godziny 14:00. Następnego dnia ukazało się ogłoszenie, które nakazywało oddanie władzom miejskim wszelkiej broni i amunicji oraz ograniczyło ludności swobodę poruszania się po ulicach. Ustalona została godzina policyjna od 19:00-06:00 rano, w razie przyłapania mieszkańca w tych godzinach groziła kara śmierci.
  
   Niemal od pierwszych dni utraty niepodległości przeworszczanie zetknęli się z okrucieństwem i bezwzględnością okupanta. Każdego dnia widać było tłumy polskich jeńców prowadzonych z dwóch kierunków: wschodu i północnego - wschodu. Ograniczenie swobód obywatelskich, a także polityka okupanta zmierzająca do fizycznego i biologicznego wyniszczenia narodu były odbiciem faszyzmu niemieckiego oraz generalnie faszyzmu - jako systemu politycznego. Aresztowanie przedstawicieli polskiej inteligencji w I dekadzie listopada miało na celu izolowanie jej od ogółu społeczeństwa. Ta zasada stosowana była do końca wojny. Z czasem, szczególnie po 1942 r., areszty polityczne nie ominęły również i członków ruchu oporu. Już od 1941 r. Niemcy wyłapywali często pojedyncze osoby pochodzenia żydowskiego, które ryzykowały pozostanie w mieście. przywożono je najczęściej do budynku magistrackiego, a wieczorem rozstrzeliwano na podwórzu obok wieży wodnej. Miejsc egzekucji na Żydach Przeworskich było jednak o wiele więcej. Dawny cmentarz żydowski czy szatnia byłego stadionu sportowego to najczęstsze miejsca, w których rozstrzeliwano złapanych Żydów. Grozę niewoli niemieckiej pogarszał fakt organizowania coraz to nowych obozów koncentracyjnych na terenie Polski. Już w 1939 r. zorganizowany został Stutthof, a po nim Oświęcim i Majdanek. Przywódcy faszystowskich partii niemieckich budowali je z myślą o separacji i likwidacji wszystkich tych, którzy w jakikolwiek sposób mogli aktywnie włączyć się do walki z najeźdźcą faszystowskim. Wywóz do obozów koncentracyjnych nie ominął również obywateli Przeworska. Niestety większość z nich nie opuściła już masowych miejsc straceń.  
 
   Ważnym elementem walki z okupantem i niewątpliwie osiągnięciem było zorganizowanie w Przeworsku tajnego nauczania na poziomie szkoły średniej ogólnokształcącej. Tajne nauczanie organizował już w 1940 r. ks. Józef Stefański, a następnie kontynuowane było przez akcje Tajnej Organizacji Nauczycielskiej z Kazimierzem Koczocikiem (ps. Chmiel) na czele. Do znaczących postaci tajnego nauczania zaliczyć należy: Jana Ćwierza (ps. Wilk), Jana Marszała (ps. Brożek), Janinę Różbicką (ps. Wróżba), Michała Smyka (ps. Kaliński), Leona Trybalskiego (ps. Dukat Marcin), Wandę Wierzbicką.
 
   Oswobodzenie miasta nastąpiło 27 lipca 1944 r. przez wojska 121 dywizji gwardii, 112 rylsko - korosteńskiej dywizji piechoty oraz 8 gwardyjskiego korpusu pancernego, wchodzącego w skład 1 Frontu Ukraińskiego. Po zakończeniu wojny ludność Przeworska przystąpiła do usuwania zniszczeń. Rozpoczął się trudny okres w historii miasta i regionu. Jednak wielkie zaangażowanie mieszkańców spowodowało w szybkim okresie czasu uruchomienie nauczania w szkołach, powstały miejsca pracy oraz zakłady, zaczęła tworzyć się nowa miejska infrastruktura.